منهای استودیوهای مختلف بخش خصوصی و دولتی، اما بزرگترین و گسترده ترین استودیوی دوبله ایران، به تلویزیون تعلق دارد که به اقتضا کارش، نیاز به خوراک بیشتری دارد. از سال ۱۳۳۷ که (تلویزیون ایران) (مشهور به تلویزیون (ثابت پاسال) ) در محل فعلی شبکه دوم واقع در (میدان آرژانتین، انتهای خیابان الوند) بازگشایی شد، دوبله فیلم های تلویزیونی اکثرا در استودیوهای بخش خصوصی بود و حتی ظرفیت نیاز تلویزیون باعث شد یک استودیوی دوبلاژ به اسم (تلویزیون فیلم) افتتاح شود که بتواند سفارشهای بسیار زیاد آن را جذب کند. با بنیان گذاری (سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران) در سال ۱۳۴۵، واحد دوبلاژ نیز در آن تشکیل شد، این واحد، فقط دارای یک استودیوی صدابرداری در ساختمان تلویزیون (ساختمان فعلی پخش در خیابان جام جم) بود و فراهم شدن بیشتر نیازهای تلویزیون به ناچار از طریق استودیوهای پخش خصوصی بود. به نقل از جلال صفا، که بعد از کنی در ابتدا کار تلویزیون، تا سال های آغازین بعد از انقلاب هم مدیر واحد دوبلاژ تلویزیون بود، به خاطر امکانات محدود، در ابتدا کار، فقط امکان دوبله هفته ای چهار فیلم در این واحد بود؛ بعد از دو سال ساختمانی وسیع تر با دو سالن و امکانات بیشتر در اختیار این واحد قرار گرفت که تولید این واحد را به هفته ای دوازده تا سیزده ساعت رساند. با مهیا شدن ساختمان سیزده طبقه تلویزیون در سال ۱۳۴۹، واحد دوبلاژ هم به محل فعلی انتقال پیدا کرد و به شش سالن و امکانات مربوطه مجهز شد. طبق گفته جلال صفا در (مجله تماشا، شماره ۲۸۶، پانزدهم آبان ۵۵) در میانه دهه  ۱۳۵۰، این واحد در هفته مسئولیت ۳۰ تا ۳۵ ساعت دوبله فیلم را عهده دار بود و همینطور سفارش مقداری کار به استودیوهای بخش خصوصی را در دستور کار خود داشت.۲۰ مدیر دوبلاژ، ۱۳۰ گوینده، ۲۰ مدیر فنی و تعدادی مترجم با این واحد همکاری داشتند، با این وجود افزایش سریع فیلم ها و سریال ها سبب شده بود که تلویزیون، دوبله بعضی از فیلم ها را به استودیوهای خصوصی واگذار کند. دوبله سریال ها غالبا در خود تلویزیون بود و همچنین فیلم هایی که در عنوان بندی آن ها: (دوبله شده در تلویزیون ملی ایران)) قید شده است.گویندگان و مدیران دوبله تلویزیون، آن هایی بودند که در خارج از تلویزیون مشغول به کار بودند و تعداد اندکی از آنان، تمرکز خود را فقط بر روی کار در خود تلویزیون گذاشته بودند. در سال های بعد از انقلاب، همین روال ادامه داشت، به علاوه اینکه در سال ۱۳۶۴ مسئولان تلویزیون قصد کردند برای آموزش گویندگان تازه، اقدام به برگزاری کلاس دوبله کنند که از بین داوطلبان، تعدادی را انتخاب، و از میان هنرجوهان این کلاس ها، تعدادی اندکی در این حرفه باقی بمانند. در دهه اخیر، بعد از جلال صفا، جواد صغیرا، محمدرضا خالقی، محمدابراهیم سلطانی فر، عبدالمجید آهنگری و مهدی خوشنویس مدیر واحد دوبلاژ تلویزیون بوده اند و هم اکنون (عبدالمجید حسینی زاد) این سمت را بر عهده دارد. باید گفته شود که شبکه دوم، واحد دوبلاژ مستقلی دارد که طبیعتا نسبت به شبکه یک سیما کوچکتر است و همچنین همان گویندگان و مدیران دوبلاژی که با واحد دوبلاژ شبکه اول و استودیوهای دیگر دولتی و خصوصی همکاری دارند، دوبله سریال ها و فیلم های دیگر این شبکه را نیز بر عهده دارند . همچنین امکانات دوبله این شبکه، محدود به دو سالن ویژه ویدئو و فیلم ۱۶ میلیمتری است و فیلمهای ۳۵ میلیمتری آن در شبکه اول دوبله واقع شده. مدیر واحد دوبلاژ شبکه دوم، حسن بزرگی است.

استودیو بل

استودیو بل سال تاسیس: ۱۳۴۴ محل استودیو: تهران استودیو بل، استودیو(ضبط صدا) در سال ۱۳۴۴به

استودیو شباهنگ

استودیو شباهنگ سال تاسیس: ۱۳۶۶ محل استودیو: تهران آغاز فعالیت استودیو موسیقی شباهنگ، با تولید

استودیو برناتون

استودیو برناتون سال تاسیس: ۱۳۳۰ محل استودیو: تهران موسس: ابوالقاسم رضایی با مشارکت اسفندیار بزرگمهر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *