تاج ‌الملوک ملقب به (تاجی) احمدی، همسر سابق (محسن فرید، بازیگر تئاتر و سینما، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس)، همسر سابق (هوشنگ مرادی دوبلور و مدیر دوبلاژ) و همسر (محمدعلی زرندی -دوبلور، مدیر دوبلاژ، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و بازیگر) در سال ۱۳۱۵ در تهران چشم به جهان گشود و تحصیلات متوسطه خود را تا مقطع (دیپلم) به پایان رساند.

 احمدی اوایل در حرفه پرستاری مشغول به کار شد و در سال ۱۳۳۳ در بیمارستان در رویارویی با یکی از فیلم ‌برداران برای بازی یک نقش در یک فیلم سینمایی تست داد و قبول شد. در سال ۱۳۳۵ و در زمان بازی در فیلم سینمایی(مرجان) برای کار در عرصه دوبله و گویندگی دعوت شد و به عنوان گوینده در زمینه دوبله فعالیت خود را آغاز کرد. 

در سال ۱۳۳۶ به واسطه (حمید قنبری) برای بازی در نمایشنامه (پرنده آبی) نوشته موریس مترلینگ به تئاتر فردوسی دعوت شد و بعد از آن هم در تئاترهای دیگری نظیر(دختر شکلات فروش)، (پیچ خطرناک)، (چراغ گاز)، (سیاه و سفید)، (مکافات)، (والدین وحشتناک)، به ایفای نقش پرداخته است. 

آغاز همکاری احمدی با رادیو را از سال ۱۳۳۶ با شرکت در نمایش‌های رادیویی رقم خورد و برای نخستین بار در یکی از (داستان‌های شب) که از روی اپرای آیدا تنظیم شده و اسم آن «درخت گل» بود، گویندگی کرد و بعد از آن در نمایش‌ های دیگر رادیویی از جمله (کارگران)، (زن و زندگی)، (جانی دالر)، و… حضور داشت. تاجی احمدی در برنامه‌های رادیویی (سیر و سفر)، (شما و رادیو)، (بگویید و بشنوید)، و… گویندگی کرده است. 

جدی ترین حضور او در سینما، فیلم سینمایی (خشت و آینه) ساخته ابراهیم گلستان است که در آن فیلم نقش زنی هم اسم خود (تاجی) را روبه رو زکریا هاشمی ایفا کرد. او در دوران ممتاز و طلایی دوبله با صدای کمی خش دار، پرانرژی و عجول که ظاهراً تا حدی ناپخته و آسیب‌پذیر بود ، عمدتاً به  ‌جای دختران جوان و پرتحرک گویندگی کرده است که بهترین‌ها و معروف ترین هایش به‌جای ناتالی وود و جین فوندا بود. او در کنار شهروز رامتین از سال ۱۳۵۳ در مجموعه تلویزیونی (غریبه) ساخته همسرش محمدعلی زرندی بازی کرد و در بین پرده‌های کمدی و فکاهی شوی تلویزیونی (پنجره‌ها) نیز حضور داشت. بعد از انقلاب، در سال ۱۳۵۸ تاجی به همراه همسر و دو پسرش به خارج از کشور مهاجرت کرد، احمدی در اواخر عمر، به ‌دلیل درگذشت فرزندنش، دچار افسردگی شدید و اختلال حافظه شد. این هنرمند نامدار و با سابقه در سال ۱۳۶۷ بر اثر سرطان در پاریس، چشم از جهان فروبست. 

او در فیلم های مرجان (۱۳۳۵)، طلسم شیطان (۱۳۳۵)، نردبان ترقی (۱۳۳۶)، بیژن و منیژه (۱۳۳۷)، انگشتر جادو (۱۳۳۷)، آقای اسکناس (۱۳۳۷)، بچه‌ننه (۱۳۳۹)، انسان پرنده (۱۳۴۰)، ورپریده (۱۳۴۱)، خشت و آینه (۱۳۴۴) و روزهای تاریک یک مادر (۱۳۴۶) ایفای نقش کرده است. نمونه صداهای تاجی احمدی را به جای بازیگرانی از جمله : جین فوندا در (گزارش چاپمن، ۱۹۶۲)، (یکشنبه در نیویورک، ۱۹۶۴)، (قفس عشق، ۱۹۶۴)، (چرخ و فلک، ۱۹۶۴)، (کت بالو، ۱۹۶۵)، (جسارت، ۱۹۶۶)، (پابرهنه در پارک، ۱۹۶۷)، (باربارلا، ۱۹۶۸)، (مگر آنها به اسب‌ها شلیک نمی‌کنند؟، ۱۹۶۹)، (کلوت، ۱۹۷۱)، (جویندگان، ۱۹۵۶). به جای ناتالی وود در ناتالی وود (داستان وست ساید، ۱۹۶۱)، (شکوه علفزار، ۱۹۶۱)، (عشق با بیگانه کامل، ۱۹۶۳)، (هوس و دختر مجرد، ۱۹۶۴)، (شراره‌های سرکش، ۱۹۶۵)، (این ملک متروک شده، ۱۹۶۶)، (پنه‌لوپه، ۱۹۶۶). به جای دبی رینولدز در (خانه ییلاقی، ۱۹۵۹)، (در تلاش معاش، ۱۹۶۰)، (چگونه غرب تسخیر شد، ۱۹۶۲)، (خداحافظ چارلی، ۱۹۶۴)، (طلاق به سبک آمریکایی، ۱۹۶۷). به جای کارول بیکر در (ایستگاه شش صحرا، ۱۹۶۲)، (هوسبازان، ۱۹۶۴)، (هارلو، ۱۹۶۵). به جای جولی اندروز در (مری پاپینز، ۱۹۶۴)، (پرده پاره، ۱۹۶۶) به جای شرلی مک لین در (یازده سارق در لاس وگاس، ۱۹۶۰)، (شایعه، ۱۹۶۱)، شرلی جونز (المرگنتری، ۱۹۶۰)، جرالدین چاپلین (دکتر ژیواگو، ۱۹۶۵)، ویرجینیا میو (بهترین سال‌های زندگی ما، ۱۹۴۶)، کارن بلک (توطئه خانوادگی، ۱۹۷۶)، دبورا کر (کازینو رویال، ۱۹۶۷)، شارون تیت (خرابکاران، ۱۹۶۸)، لوئیز مکسول (از روسیه با عشق، ۱۹۶۳)، لورن باکال (خواب بزرگ، ۱۹۴۶)، کیم هانتر (اتوبوسی به نام هوس، ۱۹۵۱)، جنت لی (بیمار قلابی، ۱۹۵۴)، اوا ماری سنت (در بارانداز، ۱۹۵۴)، می بریت (جنگ و صلح، ۱۹۵۶)، الیزابت تیلور (درخت زندگی، ۱۹۵۷)، جوآن بلکمن (دیدار از سیاره‌ای کوچک، ۱۹۶۰)، جودی گارلند (دادگاه نورمبرگ، ۱۹۶۱)، آن مارگرت (معجزهٔ سیب، ۱۹۶۱)، سوزانا یورک (فروید، ۱۹۶۲)، استلا استیونس (پروفسور دیوانه، ۱۹۶۳)، ادی آدامز (دنیای دیوانه، دیوانه، دیوانه، دیوانه، ۱۹۶۳)، جانت استریک (قصاب‌باشی، ۱۹۶۳)، سوزان اولیور (بی‌نظم منظم، ۱۹۶۴)، آناستازیا ورتینسکایا (هملت، ۱۹۶۴)، سوزانا لی (بوئینگ بوئینگ، ۱۹۶۵)، کاتانا کایه‌تانو (کلبه عمو تم، ۱۹۶۵)، تینا مارکواند (تگزارش آنسوی رودخانه، ۱۹۶۶)، کندیس برگن (دانه‌های شن، ۱۹۶۶)، مری یور (قلعه عقابها، ۱۹۶۸)، ریکا (حلال و حرام، ۱۹۷۵)، فرشته جنابی (مهدی مشکی و شلوارک داغ، ۱۳۵۱)، فرشته جنابی (شیر تو شیر، ۱۳۵۱)، فرانک میرقهاری (آتشپاره تهران، ۱۳۴۰)، پوری بنایی (قفس طلایی، ۱۳۴۵)، فریبا خاتمی (رضا موتوری، ۱۳۴۹)، محبوبه بیات (گوزن‌ها، ۱۳۵۳) و جولی نیومر / زن گربه‌ای (سریال بتمن) شنیده ایم.