وثوقی، بهروز

بهروز وثوقی، دوبلور، گوینده رادیو تلویزیون، و بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، متولد ۲۰ اسفند ۱۳۱۶ در شهر خوی استان آذربایجان غربی است. منتقدان و سینماگران قبل و بعد از انقلاب، او را یکی از بهترین و بزرگترین ستاره های سینمای ایران میدانند. کسی که با خلاقیت و مهارتش، سبک جدیدی را در بازیگری به اجرا در آورد. او برادر چنگیز وثوقی و شهرزاد وثوقی است که هر دوی این ها‌، در ایران به کار بازیگری مشغول هستند. وثوقی زمانی که از خوی به تهران آمده اند، فقط شش ماه داشت. ۱۸ ساله بود که شخصی به نام مسعود صمدی، بهروز وثوقی را به سینمای ایران معرفی کرد. اما او در آن زمان خیلی مورد توجه پرده نقره ای قرار نگرفت تا منوچهر والی زاده، که خود یکی از بهترین دوبلورهای ایرانی است، با دیدن بهروز وثوقی در یکی از استودیوهای دوبلاژ و کشف استعداد او در بازیگری، به وثوقی پیشنهاد می دهد، که عرصه دوبله و گویندگی را رها کرده و وارد دنیای بازیگری شود. او در سال ۱۳۳۷، با بازی در فیلم سینمایی طوفان شهر ما، به شکل جدی به دنیای سینما قدم گذاشت و در سال ۱۳۴۰، زمانی که فقط ۲۴ سال داشت، با فیلم سینمایی صد کیلو داماد، به کارگردانی عباس شباویز توجه قرار گرفت. وثوقی اما تا سال ۱۳۴۷ نتوانست به نقشهایی که دوست دارد دست پیدا کند، تا بلاخره با فیلم مشهور و پرطرفدار قیصر، به کارگردانی مسعود کیمیایی در سال ۱۳۴۸، به نقطه اوج خودش در بازیگری رسید و این اتفاق، آغاز مطرح شدن بهروز وثوقی، به عنوان یک ستاره، در آسمان سینمای ایران بود. وثوقی که با دوبله و گویندگی غریبه نبود، در فیلم‌های زیادی از جمله فیلم های سینمایی پرتره جنی به جای جوزف کاتن، فیلم سینمایی دستبرد به جای برت لنکستر، صحبت کرده است. همینطور در برخی از فیلم های جری لوییس، بیمار قلابی در نقش دکتر، کی تو تخت من خوابیده به جای دی مارتین، و همینطور نقش کوتاهی در دوبله فیلم بن هور گویندگی کرده است. وثوقی که حضورش با دوبله در این عرصه، به شکل جدی آغاز شده است، در استودیو مولن روژ بسیار پرکار بوده و در فیلم های زیادی از جمله، گوزن ها، تنگسیر، و سازش جای خودش حرف زده است. فیلم سینمایی شلیک در تاریکی، یکی از فیلم های مهمی است که، بهروز وثوقی در آن گویندگی کرده است. وثوقی که بعد از فیلم سینمایی قیصر، ستاره بی چون و چرای سینمای قبل از انقلاب بوده است، با فیلم هایی مثل داش آکل، گوزن ها، ممل آمریکایی، همسفر، رضا موتوری، دشنه، طوقی، ملکوت؛ قهرمانان، فرار از تله، گرگ بیزار، تنگسیر، خاک، بلوچ و سوته دلان علی حاتمی، خود را چه به لحاظ بازیگری و چه به لحاظ ستاره بودن در سینما، در نقطه اوج نگه داشت. بهروز وثوقی در سال ۱۳۵۴ با گوگوش ازدواج کرد و این ازدواج یک سال بیشتر طول نکشید،  و دو سال بعد با کتایون امجدی ازدواج کرد که از او دارای دو فرزند به نامهای مهشید و ماهان است. او شانس این را داشت تا با کارگردانان مطرحی چون، ساموئل خاچیکیان، ناصر تقوایی، امیر نادری، علی حاتمی، خسرو هریتاش، فریدون گله، رضا بدیعی، شیرین نشاط، شاپور قریب، جلال مقدم، و مسعود کیمیایی همکاری کند. همچنین وثوقی با دو کارگردان خارجی به نام های جیمز فارگو و ژان نگولسکو در دو فیلم کاروانها و قهرمانان همکاری داشته است. جالب است که بدانید ژان نگولسکو کارگردان فیلم سینمایی وداع با اسلحه هست. بهروز وثوقی در سال ۱۳۵۶، در فیلم سینمایی کاروانها به کارگردانی جیمز فارگو و بازی با آنتونی کوئین، محمد علی کشاورز، کریستوفر لی و مایکل سازارین شرکت کرده است. این فیلم در قبل از انقلاب ساخته شد، اما هیچ گاه رنگ پرده را در ایران ندید و فقط سکانس هایی از این فیلم در ایران دوبله شد. بهروز وثوقی جزو بازیگران رکورددار جایزه قبل از انقلاب است و نزدیک به ۱۲ جایزه داخلی و بین المللی در زمان حضورش دریافت کرده است. او ۳ جایزه جشنواره سپاس برای فیلم های قیصر، رضا موتوری و داش آکل و ۴ نامزدی بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلمهای گوزنها، کندو، ملکوت و سوت دلان در جشنواره جهانی فیلم تهران، و جوایز بین المللی فیلم تاشکند برای بازی در داش آکل، بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره دهلی برای فیلم تنگسیر، جایزه یک عمر دستاورد هنری جشنواره بین‌المللی فیلم سانفرانسیسکو در سال ۲۰۰۶، جایزه یک عمر فعالیت هنری جشنواره فیلم توکیو فیلمکس در سال ۲۰۱۲ و در نهایت جایزه یک عمر فعالیت هنری برای بازی در فیلم فصل کرگدن در جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی در سال ۲۰۱۲ را دریافت کرده است. در سال ۲۰۰۰ داوران جشنواره فیلم سانفرانسیسکو، جایزه آکیرا کوروساوا به عباس کیارستمی اهدا کردند که کیارستمی جایزه را در همان جا به بهروز وثوقی تقدیم کرد. هنوز که هنوز است، بعد از شصت و اندی سال، بیشتر مخاطبان ایرانی، او را بهترین بازیگر سینمای ایران می دانند.