روح الله امامی بعد از اتمام تحصیلات خود در مقطع دبیرستان در سال ۱۳۳۹، در سن ۲۰ سالگی به (مرکز سینمایی هنرهای زیبای کشور رفت و در واحد (تدوین) مشغول به کار شد. 

پدر او ، استاد علی امامی، به عنوان یکی مشهورترین اساتید هنر منبت، پیش از او در اداره  هنرهای زیبای کشور مشغول به کار بود و امامی هم ذوق و قریحه هنری خود را منهای غریزه اش مدیون پرورش فکری درست پدرش بود. او که در استخدام وزارت فرهنگ و هنر و تدوین فیلم های خبری بود، شروع فعالیت هنری اش با فیلم (خانه ای کنار دریا) که تدوین آن کار را به عهده داشت آغاز شد و بعدها کار خود را به عنوان گوینده ادامه داد. نام امامی از سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۷۸ در عنوان بندی ۱۳۰ فیلم بلند و کوتاه مستند و داستانی ثبت شده است. ورزش باستانی در باشگاه بانک ملی در سال (۱۳۴۰) اولین فیلم مهم او است که از تولیدات (اداره کل امور سینمایی کشور) است. از مستندهای معروف او، تهران امروز (احمد فاروقی قاجار، ۱۳۴۱، طلوع جدی (احمد فاروقی قاجار، ۱۳۴۲)، افق ۴۳ (احمد فاروقی قاجار، ۱۳۴۳)، عقاب‌های آسمان (هوشنگ شفتی، ۱۳۴۴)، ولی افتاد مشکل‌ها / ازدواج (هژیر داریوش، ۱۳۴۵)، پسر بچه و کبوترش (فریدون فرخ زاد، ۱۳۴۷)، جام باشگاه‌های آسیا (هوشنگ شفتی، ۱۳۴۸)، گود مقدس (هژیر داریوش، ۱۳۴۳)، جامع فهرج (محمد رضا اصلانی، ۱۳۴۷)، رستاخیز (سهراب شهید ثالث، ۱۳۴۸)، کاروان مقدس (۱۳۴۸)، سردی آهن (خسرو سینایی، ۱۳۴۹)، فروغ جاویدان (شاهرخ گلستان، ۱۳۵۰)، در حوزه استحفاظی (آراپیک باغداساریان، ۱۳۵۰)، نارنج و ترنج (اسفندیار احمدیه، ۱۳۵۰)، گزارش (ابراهیم فروزش، ۱۳۵۱)، از پیک تا تمدن (علی تدین، ۱۳۵۳)، اصفهان/ جهانی از هنر (حسین ترابی، ۱۳۵۳)، به امید دیدار (هوشنگ شفتی، ۱۳۵۳)، حماسه ظفار (۱۳۵۴)، طرح آبیاری قطره‌ای (۱۳۵۴)، آتشی که نمیرد (شاهرخ گلستان، ۱۳۵۵)،  انفاق (داریوش مهرجویی، ۱۳۵۵)، فانوس خیال (بهرام ری پور، ۱۳۵۵)، راه خدا (با همکاری پرویز امیرافشاری، ۱۳۵۸)، پشت صحنه (۱۳۶۵) است. 

روح‌الله امامی سال ۱۳۷۸ دیده از جهان فرو بست و قبل از مرگ خود تخصص و تجربه او از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی معادل درجه دکتری محسوب شد.