جرجی عبدالله ملقب به (گرجی عبادیا) که در سال ۱۳۳۴ تصمیم گرفت فیلم سینمایی (غروب عشق) را کارگردانی کند از از (فروغ سهامی) مادربزرگ شهیار قنبری که در آن زمان بازیگر تئاتر و خواننده بود برای بازی در این فیلم دعوت کرد و این پیشنهاد و همکاری بعد از مدتی منجر به ازدواج آن دو شد. فیلم سینمایی(غروب عشق) نخستین و آخرین فعالیت سینمایی و به طور کلی هنری فروغ سهامی بود، چون گرجی مدتی بعد از ازدواج او را از شرکت در تمام فعالیت های هنری منع کرد. عبادیا در سال ۱۳۳۵ استودیو (اطلس فیلم) را در (خیابان نادری کوچه شیروانی) بنیان گذاری کرد و تا میانه دهه ۴۰ به فعالیت های سینمایی خود را ادامه داد. گرجی عبادیا در سال ۱۳۳۸ در استودیوی تازه راه انداخته شده خود، فیلم (دست تقدیر) را عرضه کرد، که این فیلم از نظر محتوا و مضمنون اثر جدیدی نبود و تکرار محتوا و مضامین موجود در آثار قبلی او بود. در سال ۱۳۳۹فیلم های (بیم و امید، فرشته فراری و دختری از اصفهان) از او به نمایش درآمد. گرجی عبادیا در فیلمهای بیم و امید و فرشته فراری نقش کلیدی را به دخترک هشت، نه ساله ای به نام (فائقه آتشین) سپرد که از سالهای قبل با نام هنری گوگوش به همراه پدرش صابر آتشین در تماشاخانه های تهران مشغول آوازخوانی و انجام حرکات آکروبات بود. گناه من چیست نام آخرین فیلمی بود که گرجی عبادیا در ایران ساخت. گرجی عبادیا در سالهای آخر فعالیت خود در ایران در زمینه توزیع فیلمهای ایرانی در خارج از ایران خصوصا کشورهای (عربی و اسرائیل) فعال بود و در سال ۱۳۴۶ اولین فیلم بین المللی خود را به اسم (بندرگاه عشق) کارگردانی کرد، که به سبب یهودی ستیزی و ساخت این فیلم در کشور اسرائیل، زندگی در ایران را فراموش کرد و در سال ۱۳۴۹ به کشور اسرائیل کوچ کرد. (گرجی عبادیا) با مهاجرت به کشور اسرائیل مجدداً شروع فعالیت هنری خود را آغاز کرد و ۱۳ فیلم در این کشور از جمله (ناامید ( ۱۹۶۷ ) – کارگردانی، آریانا ( ۱۹۷۱ ) – کارگردانی و فیلمنامه، فیشکا در ذخیره (۱۹۷۱)، ناچچا و ژنرال ( ۱۹۷۲ ) – کارگردانی، نوریت (۱۹۷۲) – کارگردان ، فیلمنامه و تولید، نام من میل است ( ۱۹۷۳ ) – کارگردانی و تولید، (۱۹۷۴ – کارگردانی ، فیلمنامه نویسی و تولید، رستاخیز ( ۱۹۷۴ ) – کارگردانی و تولید، خیابان ۶۰ ( ۱۹۷۶ )، سرگرمی نیمه شب ( ۱۹۷۷ ) – کارگردان ، فیلمنامه و تولید، دختر حومه ( ۱۹۷۹ ) – کارگردانی، نوریت ۲ ( ۱۹۸۳ ) – کارگردانی ، فیلمنامه و تولید، عمه آرژانتین ( ۱۹۸۳ ) – کارگردانی و تولید، را در سمت های مختلف بر عهده گرفت. گرجی عبادبا در زمانی که در ایران زندگی میکرد در عرصه بازیگری هم فعال بود و در فیلم های (دختر ساری (۱۳۴۲)، فرشته فراری (۱۳۳۹)، یعقوب لیث صفاری (۱۳۳۶)، شاهین طوس (۱۳۳۳)، بی پناه (۱۳۳۲) ایفای نقش کرده بود و نویسنده فیلم هایی همچون بندرگاه عشق (۱۳۴۶)، گناه من چیست (۱۳۴۳)، دختر ساری (۱۳۴۲)، بیم و امید (۱۳۳۹)، دختری از اصفهان (۱۳۳۹)، فرشته فراری (۱۳۳۹)، دست تقدیر (۱۳۳۸)، غروب عشق (۱۳۳۴) بود.