شرکاءی زیادی داشت یکی از آنها عبدالحسین رحیمی مدیر سینما رویال (فردوسی) بود، او هم مثل تعدادی از صاحبان سینماهای آن دوره آدم خود ساخته ای بود که از شغل کنترلچی در سینما رکس به این جایگاه رسیده بود سعید ،یافه محمد علی ،شاهپوری، این دو از واردکنندگان فیلم در ایران بودند ابوالحسن تهامی صداپیشه و گوینده (آنونس و صاحبان چند سینمای نمونه، از جمله رشیدیانها مالکان) سینما رکس (لاله) و نماینده کمپانی آرتورانگ انگلیس). (ناتایل زبلانی) که پخش سینا فیلم را در ساختمان آلومینیوم اداره می.کرد و با واردات فیلم از کشور ایتالیا و بعضاً فرانسه و سایر کشورها بیشتر خوراک استودیو پاسارگاد را این اشخاص تأمین می کردند که با مدیریت رحیمی اداره میشد.

در خیابان ،کوشک نزدیک منطقه تجمع عشاق سینه چاک فیلمهای ،فارسی قرار گرفته بود نمای بیرونی آن با آجر قرمز کاملاً در خیابان کوشک مشخص .است فقط به فقط هم برای استودیو و دوبله فیلم طراحی شده بود که حالا بلا تکلیف و مخروبه باقی مانده است.

طبقه زیرین سالن انتظار گویندگان این استودیو زبانزد خاص و عام در بین سینما داران بود که در قرار گرفته بود. سالن بعدی در طبقه بالا بود مدتی مدیریت فنی استودیو در اختیار هر ایر آتشکار بود. بعدها مکانی برای روبیک میرزایانس و دوست دوران تنها همگرد شبانه روزی من در تفرجگاه ها و سینماهای تهران محمد حقیقی بود که به عنوان صدابردار به همراهی چند نفر دیگر در این استودیو مشغول به کار بودند.

منبع: کتاب راز و رمز دوبله در ایران نوشته ایوب شهبازی