واقع در خیابان ،سعدی نبش ،هدایت نزدیک بیمارستان امیراعلم متعلق به آقای لطیف پور او مدیر دوبلاژ خوب آن دوره بود که همه اهل دوبله او را به عنوان یک سرپرست خوب میشناختند مازیار بازیاران میگوید من در تئاتر فردوسی با تفکری کار میکردم که جلیلوند و تهامی هنگام پرسه زدن در لاله زار به تئاتر فرودسی هم سر زدند به من پیشنهاد کار در دوبله را دادند. :گفتند میخوای دوبله کارکنی؟

من هم که از خدا خواسته پذیرفتم فوری تلفن لطیف پور را به من دادند من بلافاصله تماس گرفتم که خود لطیف پور گوشی را برداشت خودم را معرفی کردم گفت گوشی را بذار و فوری بیا به این نشانی یادم هست که اون روز برنامه تئاتری هم داشتم ول کردم با امان خدا رفتم خیابان سعدی نبش هدایت فوری یک دوخطی تکس دادند .دستم گفتن ،برو این را با دو سه لحن تمرین کن یادم هست خیلی از بچه ها که الان در کنارشان .هستم در سرتا سر اتاق انتظار و راه پله تا پیاده روی خیابان سعدی تکست به دست و فشرده بهم مشغول تمرین بودند این که گفتم هیچ گوینده ای در صف نایستاد تا گوینده فیلم بشود یک واقعیت انکار ناپذیر بود.

منبع: کتاب راز و رمز دوبله در ایران نوشته ایوب شهبازی