شرکت تبلیغاتی راما، یک استودیو تشکیل شده از یک گروه جوان، مستعد، تحصیل کرده و ایده پرداز است که همه تلاشش در این است که با استفاده از جدیدترین متدهای روز جهان در زمینه دیجیتال مارکتینگ و خصوصا ویدئو مارکتینگ به افراد کمک کند تا کسب و کار خود را به جایی که به آن تعلق دارند برسانند. در استودیو راما، عرضه خدمات با کیفیت، متفاوت و منحصر به فرد را سرلوحه کار خود قرار داده اند و در تلاش هستند تا با ایده پردازی و به کار بردن استراتژی های جدید به افراد در مسیر پیش رو یاری برسانند. در این استودیو همراه با تکنولوژی روز دنیا عمل سعی دارند تا خروجی نهایی آثارشان را در سطح استاندارد جهانی حفظ کنند و دقیقا بدانند که جامعه امروزی به چه چیزهایی احتیاج دارد و در مسیر آن حرکت کند تا درنهایت بیشترین و بهترین نتیجه را حاصل کند.

استودیوی راما در نزدیک میدان ارباب جمشید که متعلق به هوشنگ کاوه و مرتضی عسگر اوغلی مدیران سینما شهرفرنگ که پس از آتش سوزی بعد از انقلاب باز سازی و به آزادی تبدیل شد. سینمای خاص و مجللی بود و فیلمهای خاصی هم نمایش میداد برای کامل شدن موضوع با فرامرز کاوه فرزند آقای کاوه که مدتی مدیریت استودیو راما را به عهده داشت. مکالمه تلفنی برقرار

کردیم. از او پرسیدم چرا اسم استویو تُند تند تغییر می کرد؟ او گفت: زمانی که پنجاه درصد من و پنجاه درصد آقای موریس مرتضی عسکر اوغلی) استودیو را شریک بودیم

همین اواخر بود. پرسیدم پس آقای ابوالحسن تهامی چه کاره بودند؟ گفتند: ایشان عضو غیر شریک بود. در واقع عضو هیأت مدیره بودند ولی بدون شراکت در مالکیت. گفتم: پس شما آخرین نام استودیو را (راما گذاشتید؟ گفتند: استودیو با چند نام از جمله ،البرز، سال تأسیس(۱۳۴۰)، بعدها به (راما) تغییر نام یافت شایعه بود هوشنگ کاوه و مرتضی عسکر اوغلی و ابوالحسن تهامی هر سه مالکیت استودیو ((راما) را به عهده داشتند. از فرامرز کاوه جویا شدم گفتند خیر؟ اگه اشتباه نکنم از سال ۱۳۴۸ که پدر من با آقای موریس استودیو را شریک بودند نام استودیو (راما) بود بعد از انقلاب یعنی از سال ۱۳۷۱ دوباره ۱۲ -۱۰ سالی استودی تعطیل شد خواستند مجدداً استودیو را راه بیندازند سهم پدر را به من واگذار کردند. نام استودیو را هم گذاشتیم استودیو مرکزی و خدمات فیلم تهران چون آقای تهامی بعد از ترک کشور دوباره از استرالیا به ایران برگشته بود.

این جا پاتوقی .شد برای ایشان که به جایگاه روزهای اولشان .برگردند البته این لطف ایشان بود که در راه اندازی و مدیریت داخلی استودیو کمک حال ما .شدند به این دلیل که مدیریت دو جا برای من سخت بود پرسیدم منظور از دو ،جا کجا بود؟ :گفتند سینما عصر جدید را هم با آقای موریس شریک بودیم. من هم مدیریت سینما را به عهده داشتم.

:گفتم خبر دارید پدر ،شما قبل از اداره استودیو و سینما تخت جمشید عصر جدید درچه کاری فعال بودند؟ گفتند این طور که من از پدرم شنیدم و شما در کتاب «مردان خاکستری سینما راجع به فعالیت او به روشنی نوشته بودید اما به یک مورد خیلی مهم اشاره نشده بود که من عرض میکنم پدر من قبل از همه این کارها استودیو ایران) نو فیلم را شریک بودند و کارهای بزرگی کردند از جمله کار شستشوی فیلم لابراتوار) به

شیوه نوین

این استودیو را با همراهی استاد حسین دهلوی و استاد اسدالله پیمان گوینده) و چند نفر دیگر باهم راه انداخته بودند قصد داشتند در ابتکار ناطق هم پیش قدم شوند.

اما دعوت اخوانها مانع این کار شد وی سر از مدیریت سینماهای گروه مولن روژها در آوردند و دوران اوج نمایشی سینماهای این گروه را رونق دادند.

در همان دوره ها بود که آقای موریس گفتند ،آقا من استودیو البرز را با دو سه نفر، از جمله ابوالحسن تهامی و حسین رحیمی شریک .هستم ظاهراً کارمان گره خورده، نمیدانم شما در چه

وضعی هستید؟

اگه مایل هستید بیائید با هم استودیو را شریک بشویم و اگر هم شد سینما تخت جمشید را که به فروش گذاشتند بخریم همین که خریدند خورد به انقلاب آمدند کوبیدند سینما را با سه سالن نمایش راه

انداختند فکر همه چیز را هم به طور اصولی برای

آینده در نظر گرفتند گاز و برق و تلفن و حتی لوله کشی دقیق و خیلی حساب شده و مدرن طوری که هر آنچه برای سینمای ایران در آینده لازم بود انجام دادند که کمتر در آینده مشکلات پیش بیاد در واقع آینده نگری ،علمی بعد فروختند به آقایان حسین فرحبخش و عبدالله علیخانی تهیه کنندگان سینما

از فرامرز راجع به ،موریس مدیر سینما شهر فرنگ (آزادی) سئوال کردم؟ گفتند: در واقع مدیریت سینما شهر فرنگ (آزادی) از نظر مدیریت و تهیه فیلمهای فراخور این سینما و دیگر خدمات نگهداری به عهده هر دو بود یعنی پدرم و موریس آن طور که من هم شنیده بودم. هوشنگ کاوه یکی از مدیران موفق در سینما و سینما داری در ایران شناخته میشدند ایشان وقتی مالکیت استودیوی پرکار (مرکزی) یا همان (راما) را به دست گرفته بود فرزندشان فرامرز را به عنوان مدیر استودیو میشناختیم خلاصه این استودیو با نامهای مختلف حتى البرز خیلی دست به دست گشت در آخر به (راما) معروف شد. بعد از انقلاب ضمن کار دوبله کارهای متفرقه هم انجام میدادند مثل کار کوتینگ روی حاشیه ،فیلم برای سایر استودیوها، من یک باربه همراه اکبر عالمی که مدیر داخلی لابراتوار صدا و سیما بودند به آنجا رفتیم چشمم به میشا آشوری افتاد او یکی از بهترین و برجسته ترین متخصصان فنی و همه حریف در کار فیلم بود میشا به همراه ایوب شهبازی

گغام مسئولین فنی همین رشته در استودیو شهاب املاسیون ساخت آلبرت برای هاشیه فیلم – اورژینال به جای مگنت بودند که بعد به تلویزیون فیلم رفتند. حالا بعد از انقلاب در اینجا مشغول و مگنت حاشیه فیلم هستند یعنی همان ۴۰ فریم تا سالاسکا، خیلی هم سرشان شلوغ بود از فرامرز راجع به میشا و گغام پرسیدم:

کوتینگ

فرامرز :گفت وقتی عمر استودیو شهاب به پایان رسید دیدم این دو متخصص یعنی گغام و میشا رفتند پیش آرکادی (تلویزیون فیلم اما من خیلی پیگیر بودم با میشا و گغام همکاری کنم گویا بعد از مدتی در آنجا هم مشکل پیش آمد. من دعوتشان کردم کار کوتینگ را در استودیو ما راه اندازی کنند.

وقتی به توافق رسیدیم شروع کردند من هم سهمشان را درست و دقیق و مرتب پرداخت میکردم. خلاصه بگویم آقای موریس نیاز به پول داشت آمدیم تمام وسایل استودیو را که همگی آنالوگ بودند به قیمت آهن پاره فروختیم ایشان پنجاه هزار دلار گرفتند به آمریکا رفتند. این بود سرنوشت استودیو (راما) و سینما عصر جدید. البته حیف است که نگویم استودیو ما در مرکز پر جنب و جوش

فعالین سینما یعنی ارباب جمشید در جنوب میدان نرسیده به منوچهری قرار گرفته بود. کوشک و ادامه منزل قرگزلو امتداد داشت کوچه شرق میدان استودیو ،ژورک هتل ژرمنف اینک :توضیحات استودیو ،الوند آن پنج بالکن قابل مشاهده در سمت چپ ،کوچه استودیو الوند بود که هم اکنون به هتل فردوسی تبدیل شده است.

منبع: کتاب راز و رمز دوبله در ایران نوشته ایوب شهبازی